Związek Szlachty Polskiej

Kościół w Konopnicy – epitafia Kozarskich

Konopnica jest wsią gminną położoną w powiecie wieluńskim (woj. łódzkie) nad Wartą. Pierwszym znanym właścicielem Konopnicy był Stoigniew, występujący w księgach ziemskich sieradzkich w 1391 roku. Jan Kroczowski herbu Jastrzębiec kupił miejscowe dobra i nazwał się od nich Konopnickim. W XVI wieku majątek składał się z Konopnicy, Woli Konopnickiej, a także z działów w sąsiednim Bębnowie, Walkowie i Bieńcu.

Pierwszy drewniany kościół wystawił Wojciech Konopnicki, podsędek wieluński wraz z  braćmi Andrzejem i Jakubem. Erygowano go w 1552 roku. W 1642 roku w jego miejsce wybudowano wczesnobarokowy kościół św. Rocha fundowany przez Hieronima Konopnickiego. W kruchcie zachowała się kamienna kropielnica z kartuszem z herbem Jastrzębiec.

Na uwagę zasługuje staropolski portret fundatora z herbami: Jastrzębiec, Pomian, Poraj i Korab, a także współczesna tablica pamięci właścicieli Konopnicy, wmurowana w kruchcie kościoła z okazji zjazdu rodowego.

Opodal kościoła znajduje się dwór w stylu neogotyckim z połowy XIX wieku fundowany przez Henryka Kozarskiego herbu Wąż (1830-1903), lub jego ojca, a zbudowany prawdopodobnie przez Henryka Marconiego, przy wykorzystaniu starszej siedziby Konopnickich. Kozarscy byli właścicielami tego majątku do 1939 roku.

Po prawej stronie prezbiterium miejscowego kościoła zamontowano marmurowe epitafium właścicieli wsi – budowniczych dworu. U dołu monumentu umieszczono herby: Wąż – Kozarskich i Gryf – Bąkowskich z pozostałościami klejnotów. Na tablicy znajdują się porcelanowe fotografie. Epitafium, ufundowane przez dzieci, poświęcono właścicielom dóbr Konopnica:

Na zewnątrz kościoła – na prawej ścianie, licząc od frontu, ulokowano dwie współczesne płyty ufundowane przez rodzinę, poświęcone Kozarskim. Wynika z nich, ze spoczęli w tym miejscu: