Tur
Niewielki cmentarz turski kryje wiele szlacheckich grobów. Niemal wszystkie umieszczono w centralnej części nekropolii. Piękny drewniany krzyż z figurą Chrystusa, prawdopodobnie dzieło ludowego artysty, zdobi grób rodziny Komiczów. Pochowano tu: Jana Komicza (l. 30, † ?), porucznika rezerwy wojska polskiego, jeńca obozu w Starobielsku (epitafium w formie otwartej księgi z białego marmuru); Andrzeja Komicza (15 XII 1880 - 27 V 1949), ziemianina; Stanisława Komicza (1908-1979); Zdzisławę z Majewskich Komicz (1880-1952), Zdzisława Komicza (1919-1985). Po przeciwnej stronie alei, pod granitowym obeliskiem spoczęli: Jerzy Ursyn-Pruszyński (l. 25, † 19 VII 1927), ppor. Wojska Polskiego; dr Teodor Ursyn-Pruszyński (1867-1948); Wanda Kańska z Pruszyńskich (1900-1971), Maria z Baykowskich Pruszyńska (l. 59, † 1936), była obywatelka ziemi wołyńskiej.
Czas i warunki atmosferyczne nie potraktowały łaskawie piaskowcowego monumentu Józefa Mazowieckiego. Zwietrzały kamień nie pozwala odczytać długiego epitafium. Prawdopodobnie pomnik ufundowały siostry zmarłego w 1868 roku (?) właściciela okolicznych dóbr.
Podobnie nieczytelne napisy znajdują się w obejściu grobowym Rudnickich. Z kilku piaskowcowych płyt i ozdobionego akroteriami monumentu daje się odczytać tylko część informacji. Pochowano tu m.in.: Franciszka Rudnickiego, Florentynę z Mazowieckich Ćwierdzińską (l. 55, † 1892), Helenę z Włądomirskich Rudnicką (l. 62, †1856).
W obejściu Rudnickich znajduje się również wspaniały pomnik z piaskowca w eklektycznej formie, niezbyt często spotykanej na cmentarzach. Wspaniały postument niezidentyfikowanego autorstwa powstał z jasnego kamienia. W dolnej części wyrzeźbiono kotwicę z łańcuchem i ogromną plątaniną róż, obok symbolu nadziei artysta umieścił czaszkę. Obok neobarokowy kartusz z epitafium. Właściwe epitafium znajduje się nad rzeźbiarskimi elementami. Pomnik wieńczy neobarokowa postać modlącego się chłopca z dużym krzyżem umieszczonym między złożonymi do pacierza rękoma. Wspaniała rzeźba stanęła na grobie Feliksa Rudnickiego (1838-1887) i Jerzyka Rudnickiego (1882-1889), ukochanego synka Jadwigi i Feliksa.
